Of naar wie. Soms denken we het te weten, op andere momenten weer helemaal niet. Als dit geen verwachtingsvolle intro is, dan weet ik het ook niet meer.
Het eerste echte breinbriesje op de kersverse website van oas·us. Hartstikke spannend natuurlijk. Er valt zoveel over te vertellen, dat gaan we gezamenlijk doen door middel van deze breinbriesjes.
Ongeveer zes jaar geleden, in de zomer van 2013 plantten wij het eerste zaadje van oas·us. Of misschien beter gezegd, we ontdekten het eerste druppeltje water van onze eigen bron, onze eigen oase. We realiseerden ons dat toen niet, maar nu terugkijkend moet dat wel de bron zijn geweest van wat we nu oas·us noemen.
Zes jaar geleden schreven Hans en ik samen een boekje. Het is een klein objectje geworden waarin we teksten, schetsen en foto’s verzamelden van een bijzondere zomer. We hebben het in eigen beheer laten uitgeven in een kleine oplage. We deelden het uit aan familie en vrienden. En daarnaast aan een aantal mensen en instanties die we onderweg hebben leren kennen tijdens ons ‘live changing experience’. Het boekje heet in de volksmond ‘het rode boekje’, vanwege de rode kaft. We noemden het ‘openhartig’ en we hebben niet voorzien dat het zo’n enorme impact zou hebben. Niet alleen op onszelf, maar ook op anderen. Naar aanleiding van dit boekje zijn we uitgenodigd om lezingen te geven, we hebben interviews gegeven, we hebben onze mening mogen geven als ‘ervaringsdeskundigen’ op verschillende gebieden, we mochten meedenken met transitietrajecten en we hebben talloze fascinerende gesprekken gevoerd met heel veel interessante mensen. Klinkt heel boeiend en tegelijkertijd ook lekker vaag…
Ergens, op een van de laatste pagina’s van ons ‘rode boekje’, om precies te zijn 14 september 2014, schrijf ik; ‘misschien wordt alles anders’. En ziehier, het duurde even, maar oas·us is een feit.
Ons nieuwe initiatief heet oas·us. We willen het geen ‘bedrijf’ noemen, we gaan en willen geen nieuw bedrijf starten. De perfecte definitie hebben we nog niet gevonden, dus voorlopig hou ik het maar op ‘initiatief’. Met rode alarmstreepjes, maar die nemen we voor lief.
Door middel van schetsen in combinatie met wat tekst willen we jullie meenemen in onze hoofden, in onze breinen. We gaan proberen weer te geven hoe een linker-en een rechterhersenhelft samen naar hun bron zoeken. Maar we willen jullie bovenal meenemen in onze harten. Als een soort vervolg op ons rode ‘openhartig’ boekje.
Of naar wie. Soms denken we het te weten, op andere momenten weer helemaal niet. Als dit geen verwachtingsvolle intro is, dan weet ik het ook niet meer.
Het eerste echte breinbriesje op de kersverse website van oas·us. Hartstikke spannend natuurlijk. Er valt zoveel over te vertellen, dat gaan we gezamenlijk doen door middel van deze breinbriesjes.
Ongeveer zes jaar geleden, in de zomer van 2013 plantten wij het eerste zaadje van oas·us. Of misschien beter gezegd, we ontdekten het eerste druppeltje water van onze eigen bron, onze eigen oase. We realiseerden ons dat toen niet, maar nu terugkijkend moet dat wel de bron zijn geweest van wat we nu oas·us noemen.
Zes jaar geleden schreven Hans en ik samen een boekje. Het is een klein objectje geworden waarin we teksten, schetsen en foto’s verzamelden van een bijzondere zomer. We hebben het in eigen beheer laten uitgeven in een kleine oplage. We deelden het uit aan familie en vrienden. En daarnaast aan een aantal mensen en instanties die we onderweg hebben leren kennen tijdens ons ‘live changing experience’. Het boekje heet in de volksmond ‘het rode boekje’, vanwege de rode kaft. We noemden het ‘openhartig’ en we hebben niet voorzien dat het zo’n enorme impact zou hebben. Niet alleen op onszelf, maar ook op anderen. Naar aanleiding van dit boekje zijn we uitgenodigd om lezingen te geven, we hebben interviews gegeven, we hebben onze mening mogen geven als ‘ervaringsdeskundigen’ op verschillende gebieden, we mochten meedenken met transitietrajecten en we hebben talloze fascinerende gesprekken gevoerd met heel veel interessante mensen. Klinkt heel boeiend en tegelijkertijd ook lekker vaag…
Ergens, op een van de laatste pagina’s van ons ‘rode boekje’, om precies te zijn 14 september 2014, schrijf ik; ‘misschien wordt alles anders’. En ziehier, het duurde even, maar oas·us is een feit.
Ons nieuwe initiatief heet oas·us. We willen het geen ‘bedrijf’ noemen, we gaan en willen geen nieuw bedrijf starten. De perfecte definitie hebben we nog niet gevonden, dus voorlopig hou ik het maar op ‘initiatief’. Met rode alarmstreepjes, maar die nemen we voor lief.
Door middel van schetsen in combinatie met wat tekst willen we jullie meenemen in onze hoofden, in onze breinen. We gaan proberen weer te geven hoe een linker-en een rechterhersenhelft samen naar hun bron zoeken. Maar we willen jullie bovenal meenemen in onze harten. Als een soort vervolg op ons rode ‘openhartig’ boekje.
